Posts
ทศวรรษที่ผ่านมานักปรัชญาชาวอังกฤษได้เผยแพร่ความคิดที่ว่าจักรวาลที่เราอาศัยอยู่นั้น ในความเป็นจริงอาจจะเป็นเพียงแบบจำลองคอมพิวเตอร์ ซึ่งดำเนินการโดยลูกหลานของเรา ในขณะที่ดูเหมือนว่าจะไกลเกินที่จะเชื่อ หรืออาจไม่สามารถเข้าใจได้เลย จนกระทั่งทีมงานของนักฟิสิกส์ที่มหาวิทยาลัยวอชิงตันได้ทำการทดสอบที่มีศักยภาพให้เกิดขึ้น เพื่อดูว่าความคิดนี้มีน้ำหนักน่าเื่ชื่อถือได้บ้างไหม?
แนวคิดที่ว่ามนุษย์ปัจจุบันอาจจะอาศัยอยู่ในคอมพิวเตอร์จำลองมาจาก งานวิจัยในปี 2003 ตีพิมพ์ในไตรมาสปรัชญาโดยนิค Bostromศาสตราจารย์ปรัชญาที่ University of Oxford ในงานวิจัยนั้น เขาแย้งว่า "มีอย่างน้อยหนึ่งในสามของความเป็นไปได้" ที่เป็นจริง:
นอกจากนี้เขายังยึดถือใน "ความเชื่อที่ว่า "มีโอกาสอย่างมีนัยยะสำคัญ" ที่หนึ่งวัน เราจะกลายเป็น posthumans ผู้เรียกใช้ "แบบจำลองบรรพบุรุษ" แล้วเป็นเท็จ ถ้าเรากำลังอยู่ในแบบจำลอง."
มาร์ติน ซาเวจ
พื้นผิว (สีแดง) รูปกรวยแสดงความสัมพันธ์ระหว่างพลังงานและโมเมนตัมตามหลักทฤษฎีพัทธภาพพิเศษ ทฤษฎีพื้นฐานเกี่ยวกับพื้นที่และเวลา ที่พัฒนาโดย Albert Einstein และเป็นผลที่คาดหวังได้ ถ้าจักรวาลของเราไม่ได้เป็นแบบจำลอง พื้นผิว (สีฟ้า) แบนแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างพลังงานและโมเมนตัม ที่คาดได้ว่า ถ้าจักรวาลเป็นแบบจำลองที่มีตาข่ายลูกบาศก์พื้นฐาน
ด้วยข้อ จำกัด ในปัจจุบันและแนวโน้มในการใช้คอมพิวเตอร์ก็จะเป็นสิบปีก่อนนักวิจัยจะสามารถเรียกใช้การจำลองแบบดั้งเดิมแม้ของจักรวาล แต่ทีม UW ได้แนะนำการทดสอบที่สามารถดำเนินการในขณะนี้หรือในอนาคตอันใกล้ที่มีความอ่อนไหวต่อข้อ จำกัด ที่กำหนดไว้ในแบบจำลองในอนาคตโดยทรัพยากรที่มี จำกัด
"ขณะที่ซูเปอร์คอมพิวเตอร์ที่ใช้เทคนิคที่เรียกว่าควอนตัม chromodynamics ตาข่ายและเริ่มต้นจากกฏทางกายภาพพื้นฐานที่ควบคุมจักรวาลสามารถจำลองเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของจักรวาลในระดับหนึ่งใน 100,000,000,000,000 ต่อเมตร, เจ้าตัวน้อยนี้ ใหญ่กว่านิวเคลียสของอะตอม" จากคำกล่าวของ มาร์ติน ซาเวจ , UW ศาสตราจารย์ทางฟิสิกส์
ในที่สุดการจำลองมีประสิทธิภาพมากขึ้นจะสามารถทำแบบจำลองในระดับของโมเลกุลนั้นเซลล์และแม้แต่มนุษย์ แต่จะใช้เวลาหลายชั่วอายุคนของการเติบโตในการคำนวณพลังงานที่จะสามารถจำลองก้อนใหญ่พอของจักรวาลที่จะเข้าใจข้อจำกัด ในกระบวนการทางกายภาพที่จะแสดงว่าเราอาศัยอยู่ในแบบจำลองคอมพิวเตอร์
อย่างไรก็ตาม ซาเวจ กล่าวว่ามีการลงนามในข้อจำกัดของทรัพยากร ในแบบจำลองปัจจุบันที่มีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นได้เช่นกัน ในแบบจำลองในอนาคตอันไกลโพ้น รวมทั้งมีการลงตราประทับใน โครงข่ายพื้นฐาน หากอันใดอันหนึ่ง ถูกใช้ในการสร้างแบบจำลอง "พื้นที่ - เวลา"
ซูเปอร์ computer ได้สร้าง "ตาข่ายคำนวณควอนตัม chromodynamics ได้คำณวนโดยแบ่ง "พื้นที่ - เวลา" ออกเป็นตารางได้สี่มิติ ที่ช่วยให้นักวิจัยสามารถตรวจสอบสิ่งที่เรียกว่าพลังที่แข็งแรง และพลังหนึ่งในสี่แรงพื้นฐานของธรรมชาติั้นั้น และพลังงานอย่างหนึ่งที่ผูกอนุภาค "ควาร์ก" และ "กลูออน" ไว้้ด้วยกัน ซึ่งอยู่ในนิวตรอนและโปรตอนที่เป็นแกนหลักของอะตอม
"ถ้าคุณทำแบบจำลองให้มีขนาดใหญ่พอ บางอย่างเช่น จักรวาลของเราก็จะปรากฏออกมาได้" ซาเวจ กล่าวว่า แล้วมันก็จะกลายเป็นเรื่องของการมองหา "สัญญาณบ่งบอก" ในจักรวาลของเราที่มีอนาล็อกในแบบจำลองขนาดเล็ก (ที่มีอยู่ในปัจจุบัน)
ซาเวจ และเพื่อนร่วมงานสิลา Beaneจากมหาวิทยาลัยแห่งมลรัฐนิวแฮมป์เชียร์ที่ร่วมมือในขณะที่ UW ของสถาบันเพื่อการทฤษฎีนิวเคลียร์และ Zohreh Davoudi เป็นนักเรียนจบการศึกษาฟิสิกส์ UW แนะนำว่า "สัญญาณบ่งบอก" จะแสดงให้เห็นถึงข้อจำกัดในการใช้พลังงานของรังสีคอสมิก
ในงานวิจัยที่พวกเขาได้โพสต์ไว้ที่ arXiv , สำหรับแบบร่างสำเร็จทางออนไลน์จากเอกสารทางวิทยาศาสตร์ตามจำนวนจากภาคสนาม, รวมทั้งทางกายภาพ พวกเขากล่าวว่า รังสีคอสมิกกลุ่มพลังงานสูง จะไม่เดินทางไปตามขอบของตาข่ายในโมเดล แต่จะเดินทางแนวทแยงมุม และพวกมันจะไม่โต้ตอบอย่างเท่าเทียมกันในทุกทิศทาง เฉกเช่นกับในทางตรงข้ามที่คาดว่ามันจะทำ
"นี่คือการทดสอบที่มีนัยยะสำคัญ ครั้งแรกของแนวคิดดังกล่าว," ซาเวจ กล่าวว่า
หากแนวคิดดังกล่าวจะกลายเป็นความเป็นจริง มันก็จะยกระดับ (ความน่าเชื่อถือ? -- ผู้แปล) ความเป็นไปได้ในทางอื่น ๆ ด้วยเช่นกัน ตัวอย่างเช่น Davoudi แนะนำว่าถ้าจักรวาลของเราเป็นแบบจำลองแล้วผู้ที่ขับเคลื่อนมัน ก็อาจจะต้องขับเคลื่อนแบบจำลองอื่น ๆ ด้วยเช่นกัน อันเป็นหลักการมูลฐานในการสร้างจักรวาลคู่ขนานอื่นๆ ไปกับจักรวาลของเรานั่นเอง
"เช่นนั้นคำถามก็คือ 'คุณสามารถติดต่อสื่อสารกับจักรวาลอื่น ๆ เหล่านั้นได้ไหม? หากพวกเขาจะขับเคลื่อนบนแพลตฟอร์มเดียวกัน'" เธอกล่าว
0 comments:
Post a Comment